Acıya Verdim Tüm Kederleri
(Bu yazının okunma süresi yaklaşık 2 dakikadır.)
canlı canlı kazdı
ölümüm mezarlığını
kayıplarımı gördüm
yıllardır soldurduğum çiçekleri
zamanla çözdüm
boynuma bağladığım ipleri
teker teker gömdüm
hepsi ölümün habercisi
tekrar ve tekrar
saydım, baş ucumda birikenleri
çukuruma damlayanları
binlerce anımı yarıp da gelenleri
yağdıramadım güzlerimi
hüznüm beni bağışla
fırtınalarıma taktım
paslı bir kancayı
savruldum, savruldum
bilmeceler yarattım kendimden
deli dolu, yaşıma
acıya verdim tüm kederleri
soldum, sordum;
acım büyük mü
bilmem
acım acı mı
bilmem
kapattım güle gözlerimi
sustum, acıma acınla
ve varıyla yokuyla
bir demet koyamadım
yandım, yandım
yakamadım, yanıma yaklaştın
ölüme dokundun,
tutamadan tutuştun
mevsimlerimde koca bir buluttun
bir bir gezdin
göremeden, uçtun
gittin…
Yazar: Burak Bayık
