Ütopyanın aslında bir distopya olduğunun fark edilmesini hiçbir çağ düzeni istemez.
Ben o distopyayı yakından gördüm. Yıkılmış bir şehri gerimde bıraktım.

İşte o günden beri Limonum derim ona. Beni bu sonsuz sevgide böylesine güvende hissettirdiğin için teşekkür ederim Limonum.

Hayat insanı yıkar, parçalar, süründürür, ezip geçer, kırar, binbir parçaya ayırır.

Çok sevmekten korkuyorum ben. Hemen kaygılanmaya başlıyorum. Bunları öğreniyorum…

50 yaşımıza gitarı çalmayı denemiş ancak başaramamış, piyanoda ustalaşmış, yüksek ortalaması ile bölümünden mezun olmuş, Almanca dilini C1 seviyesinde konuşabilen ancak İngilizcesi biraz paslanmış ve en önemlisi ne olursa olsun denemiş bir insan olarak gelmiş olalım.