Âniden var olup yine aniden yok olmuştu. Bu düşünce küçük kıza hayatı anımsattı. İçinde çırpınıp durduğu dünyada böyleydi aynı. İnsanlar âniden dünyaya geliyor ve âniden ölüyorlardı. Geriye sadece yarım kalmış işler ve ağlayıp gülen birkaç tanıdık yüzün hatırası kalıyordu. Tıpkı şairin dediği gibi; her ölüm zamansızdı.
Tekerleme
Kimden Kaçıyorsun?
Bir aldatılışa ortak olmuştu. Hem de öyle şehvetli bir aldatmaya ortaklık etmişti ki biyolojilerine karşı geldiklerini varsayarak Tanrı bile yaratılışlarına şirk koştuklarını düşünecekti.
Rüzgâr’ın Sedası
Bir Küçük Salıncak Meselesi
Bedenim tıpkı bir korkuluk kadar hareketsiz olmasına rağmen ruhum zamanlarca yol alıyor, her yaşımdan unutulmuş bir hatırayı ellerinden tutup getiriyordu.