Gözlerini tavandan çekip gökyüzüne bakmalısın. Ayçiçeği için yüzünü güneşe döndürme vakti geldi. Artık değişme zamanı…

Bakıp göreceğiz dedim içimden. Bakmayı öğrendiğimizde görmek istediklerimizi göreceğiz. Mucizeleri beklersek eğer mucizelerle karşılanacağız.

Kısaca mutsuz bir aşkın gölgesinde bir mucize çiçek açıyor. Açan çiçek aşkı geri getirmiyor ama unutulmaz kılıyor. Geriye yalnızca adı kalıyor bu çiçeğin: Smeraldo…

İçini saran sebepsiz kederi, sonu olmayan beklentileri. Şimdi hepsi anlamsız geliyordu. Gelecek yoktu burada. Geçmiş yoktu. Sadece şimdi vardı. İçinde süzüldüğü masmavi deniz, parlak bir gökyüzü ve ılık ılık esen rüzgar vardı.

Bedenim tıpkı bir korkuluk kadar hareketsiz olmasına rağmen ruhum zamanlarca yol alıyor, her yaşımdan unutulmuş bir hatırayı ellerinden tutup getiriyordu.