” İnsanın yüreği yanarken gülmesi gerektiği bize neden öğretildi ve biz neden bu şekilde davranmamız gerektiğini sorgulamadan kabul ettik? Duygularımızı dilediğimiz gibi yaşamak varken neden hissetmekten vazgeçtik? “

“İnsan en çok bildiği suda boğulurmuş. Aslında bildiğini sandığı suyun bilmediği derinlikleri olduğunu göremediği için… “

“Ne tuhaf, aynı gökyüzü altındayız dünümle, o sancılanıyor, kin kusuyor ve sıkça susuyor; ben duruldum, kinimi yuttum ve oldukça konuşuyorum artık. Aynı gökyüzünün altında, farklı kişilerin karşılıklı sessizce oturması bu yaşanan. “

“İçsel savaşlar, yerini bir barış anlaşmasına devretmiş; kırık dökük anıların keskin uçları, zamanın şefkatli elleriyle düzeltilmiş gibidir. “

“Ben karanlığı elde edebilmek için bütün ışıklarımı kapattığımda bile aydınlık bir kapı önümdeymiş. Sadece kapıyı açıp kabul etmemi beklemiş. Neyi mi? Var olduğunu… “