Önünde kendisine gülümseyen şeffaf beden bir kartopu gibi dağıldı ve taneleri sonsuz karanlığa karıştı. Onu tutmak için atılan kolları hiçliği kucakladı. Lir yere düştü, sahibinin elinin değdiği son nota bir yıldızın kayarak gökyüzünü terk etmesi gibi aceleci bir yankı olarak boşluğu terk etti.
Devam
Bazen bu boşlukların büyüyüp bizi yutmasından o kadar korkarız ki hayatı parmak ucunda yaşamaya karar veririz. Hiç kimsede, hiçbir yerde iz bırakmadan; bir kediye, bir ağaca dokunmadan… Bir boşluk daha açılmasından o kadar korkarız ki kendimize sonsuz bir boşluk yaratır ve buraya hapsoluruz. Hayata dokunmaktan, hayatın bize dokunmasından korkarız. Bu yüzden yaşamamayı seçeriz. Kendi elimizle kapıyı kitler ve anahtarı düşürürüz.
Devam
Hangi yoldan giderseniz gidin, hangi yöne dönerseniz dönün bu yansıma her zaman göz kapaklarınızın altında size eşlik edecektir. Kendinizi sevmeniz için korkmadan gözlerinizin içine bakın. Neye ihtiyacınız olduğunu görün.
Devam