Hatırlıyor musun bir kahve falında çıkmıştım sana. Senin tarafından hiç sevilmeyeceğimin vurgusu vardı bizim başlangıcımızda. Sen kahve falını bana anlattığında ‘O ben değilim.’ demiştim ya, kahvede çıkan sevilmemişliğimin kırk yıl boyunca üstümüzde hatrı sayılacağını düşünmedim hiç.
Devam
Sen hangi pencereden seyrediyorsan dünyayı, o kadar sayıyormuşsun var olanları. Bu yüzden de var olduğunu sandıklarınla, başkalarının var ettikleri arasındaki uçurumda kaybolmayı anlamak sanıyormuşuz.
Devam
İyi günler, kötü günler sayesindeydi. Kalkışların da hep düşüşlerin var diye. İnsan vazgeçer mi umut etmekten birkaç kez eli yandı diye? Sen vazgeçme.
Devam