‘’Sinematografik anlatım, renklerin kullanımıyla psikolojik bir derinlik kazanır.’’ (Atadeniz, 2020)
“Herkesin beyazı farklıdır. Kiminin beyazı içinde daha çok aşkı barındırır, kiminin beyazı öfkeyi, kiminin beyazı ise sessiz çığlıklarla doludur. Peki senin beyazın?” (Aydın, 2020)
“Renkler, estetik zevklerimize hitap etmenin yanı sıra işlevsel amaçla da kullanılabilecek kadar güçlü etkilere sahiptir.” (Bahar, 2020)
“Işığın değdiği yerlerde oluşan renk, insan ruhuna da bir ışık değdiği zaman; en güzel tonlarını, en verimli halini bizlere sunuyor.” (Bozkır, 2020)
“Yüreğimde gömülü düşler ülkesi… Ve bir ordu kadar çoktur düşlerim!” (Böyük, 2020)
“Ben iğneden korkuyorum, kan vermekten korkuyorum, ya kan verirken mikrop kaparsam? Ya benden fazla kan alırlarsa? Benim kanım anca bana yetiyor…. Bu bahanelerden kurtulun ve düşünün. Bir gün başınıza bir şey gelse ve kana ihtiyacınız olsa?” (Çaksen, 2020)
“Renkler aslında bizlerin onlara yüklediği anlamlarla varlar ve bizler onlara bakıp hissettiklerimiz ile anlamlar katıyoruz.” (Çetli, 2020)
“Van Gogh’un hiçbir zaman gerçek dünyayı birebir yansıtma kaygısı olmadı, o hep yaşadıklarını tuvaline aktarmanın peşinde oldu.” (Kılıç, 2020)
“Hepimiz bir gün bir yerlerde yas tuttuk.” (Korkmaz, 2020)
Dergiyi okumak için tıklayınız.
*Çizim, Ecem Şevval Kurt’a aittir.
