Blog

İnsanı Korkutan Ayakta Tutar

Korkuyordu. Tüm bu karanlığa rağmen gelecekte bir ışık görme umudunu hala taşıyor olmaktan korkuyordu. Tüm o güzel duygular çürüyüp gitmişken, umudunun hala dipdiri ayakta olmasından korkuyordu. O umudu yine yüzüstü bırakacaktı onu, biliyordu. Yine de onu söküp atmaya gücü yetmiyordu. 

Senin Suçun Değildi

‘Beklentiler yorar.’ derler. Buna karşın umuttan bahsederler. Umudunu kaybetmiş bir insana hayatı kaybetmiş gözüyle bakarken, beklentilerle dolu bir insana günün sonunda hayal kırıklığına uğrayacağını söylerler. Umudu yerle bir eden şey zaten olması beklenilen hayalin yerine gelmemesi değil midir? Beklenti ile umudu birbirinden ayıran nedir?”

Bir Canavarın Doğuşu

İnsanların içinde sevgi var esasında. Değer verdikleri kişileri mutlu etmek adına karşılık beklemeksizin çabalayan insanlar var. Gerçek sevgi var dünyada. Onlar yalnızca seni sevmek istemediler

Yolculuk Nereye

“Eğer mutluluk varsa yolun sonunda, o yolun bir an önce bitmesini istersin. Eğer vahşetle doluysa ucu, yolu ilerlemekten korkarsın. Ama sen bilmiyorsun ne olduğunu. Bu yüzden tek yapman gereken yolun sonundaki belirsizliğe cesurca ilerlemek. İşte o vakit, insana kollarını açan yegâne şey tüm o yabancılardan ve ölümden ziyade, yalnızca uzun bir yolculuk oluyor.”

Yıldızları Düşleme

‘Soğuk’ kalmıştı yaşayan kelimelerin arasında: Hava soğuk, insanlar soğuk, kalpler soğuk. Üşüyorum.

‘Uzaklaşmak’ vardı: Hayattan, yaşamaktan, her bir sevdiğim dostumdan gün geçtikçe bir bir uzaklaşıyorum.

‘Ölüm’ sonuncusuydu: Kimse görmüyor, ama ben her geçen gün biraz daha ölüyorum.