PsiNossa 72: KARANLIK VE AYDINLIK

“Hayatımızı aydınlatan bir ışık olan kendini sevmek aşırıya kaçınca yüreğimizin gözünü kör eder, o heybetli aydınlık bizim için karanlığa dönüşmekten başka hiçbir şey olmaz.” (Akkuş, 2021)

“İnsan, uğruna emek harcadığı şeyi sever ve insan sevdiği şey için emek harcar.” (Arslan, 2021)

“İlk defa sembol işleyen bir alet yaptık ve ona birbirimize yaptığımız şeyi yapıyoruz. Ona niyet yüklüyoruz. Şimdilik ondan korkuyoruz ama öyle ya da böyle insan her zaman alet kuşanmıştır. Yapay zekânın da parçamız olduğunu anlayacağız.” (Yıldız, 2021; akt. Aytaç, 2021)

“Sabah mutlu uyandığında kendine şefkat gösteriyor oluşun, birkaç saat sonra üzüldüğünde neden yok oluyor?” (Demir, 2021)

“Onun dünyasında sol taraf duyusal olarak aydınlık olmasına karşın bilincinde tamamen karanlığa bürünmüştür.” (Erbilir, 2021)

“Karanlıkta kalalım diye üstümüze ne kadar taş dizilmiş olursa olsun önemli olan zamanı geldiğinde o taşları çekip ışığı bulmaktır çünkü her karanlığın sonunda bizi bir aydınlık bekler.” (Gürkan, 2021)

“İnsanın ‘kötü’ özelliklerinin, beyindeki farklılıkların sebebi mi yoksa sonucu mu olduğu tartışmaları sürmektedir.” (Karakaş, 2021)

“İklimimizin değişmediği, alışkanlıklarımızın değiştiği aydınlık yarınlara…” (Koç, 2021)

“Bütün olumlu davranışlarımızı insan doğasına atfedemesek de en azından toplum yanlısı davranışlara karşı gösterilen eğilimin doğuştan geldiğini düşünmemize yetecek kadar kanıt var diyebiliriz.” (Özdemir, 2021)

“Bir boşlukta yüzerken fark ettim, bulmak isteyene yol daima gelir.“ (Solmaz, 2021)

“Zorluğu zorluk olarak görürsek takılırız, ne zaman ki bu zorluk basamak gibi görünür işte o zaman yükseliriz.” (Tufan, 2021)

Dergiye ulaşmak için tıklayınız.

*Çizim, Dilara Elif Demiriz’e aittir.

Soru ve görüşleriniz için: dergi@tpocg.net