Dikenli yollarda da dans eder insan, yıldızların arasında da sayısız insanın ışığında da… Su her zaman hayat vadetmez bu yolda, ateş her zaman yakmaz, öldürmeyen acı her zaman güçlendirmez. Yolun sonunda hep ışık vardır elbet lakin meleklerin haleleri midir, cehennemin alevleri midir muallaktır; bu yüzden devam eder, etmelidir insan dansına, bedeninin de ruhunun da dans etmeye gücü kalmayana dek. 

“ Fark etmek gerek; nereden geldiğimizi, nereye gittiğimizi. Anlamak gerek; ne istediğimizi ne yaptığımızı ve yaşamak gerek; her anımızı, her şeyiyle kabullenerek. “

“Anlıyorum artık. Anıların geceyi bölen yankısını, beni geri çağıran her bir hatırayı… Anlıyorum, içimde bunca zamandır gitmeyi bekleyen parçayı.”