”Tek bir söz söylemese, bir adım atmasa, öylece dursa, birilerinin nefretine maruz kalmaya hazır hale geldi. Yalnız, doğarak.”

“ Kim olduğunu bilmek onu ürküten bir meseleydi. Bu yüzden kim olduğunu bilmezdi. Kendisine kim olduğunu soranlara da şu cevabı verirdi: Yaşayan ayna.”

“Nelere katlanıyor, isyan etmiyoruz; niçin sesimizi çıkarmıyor, susuyoruz? Önümüze koyulanı silip süpürüyoruz fakat fark yaratamıyoruz. Özgürlüğümüzden vazgeçiyor, bize sunulan hayatı öylece kabul edip iyice yitip gidene kadar o hayatı kaşıklıyoruz.”

İsmail, hayaller kurar okurken. Bir gün Raskolnikov olur, bir gün Kâtip Bartleby… Hayallerinde özgürdür, hayallerinde kekelemez, hayallerinde kimse kızmaz ona. Üstelik bedavadır hayal kurmak, yevmiyesinden gitmez İsmail’in…