Akıp giden hikayedeki rolünüz, bir başkasının seyahatinde yolcu koltuğunda oturmak mı yoksa kendi geminizin kaptanı olmak mı? Bu sorunun cevabı, ruhunuzun derinlerinde bir yerlerde gizli.

Her ne yaşarsak yaşayalım kök salmaya devam ediyoruz bulunduğumuz yere, yürüdüğümüz yollara; bir anlamda bizi temsil eden hayat ağacımız yerin üstünde de yerin altında da kök salıyor hiç durmaksızın.

Yaşam, başı sonu belli iki noktalı bir çizgi; çizgiyi gökkuşağı renkleriyle ya da kömür karasıyla renklendirmek senin ellerinde. Sen, sana aitsin ve iki noktalı çizgi senin ellerinde şekillenecek.

Avazım çıktığı kadar bağırıyor, haykırıyorum. Duyulmuyorum, duymasını en çok istediğim ruhlar tarafından. Oysa ben zaten sessizliğimle bile duyulmamıştım.